អត្ថបទព័ត៌មានស្តីពីបច្ចេកវិទ្យា ក្រោមប្រធានបទ “បញ្ញាសិប្បនិម្មិត (Artificial Intelligence)”

Category: ព័ត៌មានសាលាថ្ងៃ​ព្រហស្បតិ៍ ឧសភា 5th, 2022

អត្ថបទដោយ : សាឯម កម្រង
#MJQE#AmericanInterconSchool

តើបញ្ញាសិប្បនិមិត្តគឺជាអ្វី?
បញ្ញាសិប្បនិម្មិត (AI) គឺជាសាខាដ៏ធំទូលាយនៃវិទ្យាសាស្ត្រកុំព្យូទ័រដែលទាក់ទងនឹងការកសាងម៉ាស៊ីនឆ្លាតវៃដែលមានសមត្ថភាពបំពេញការងារ ជាធម្មតាត្រូវការភាពវៃឆ្លាតរបស់មនុស្សផងដែរ។ បញ្ញាសិប្បនិមិត្តមាន៤ប្រភេទដូចខាងក្រោម៖

១. ម៉ាស៊ីនប្រតិកម្ម Reactive Machines :
ម៉ាស៊ីនប្រតិកម្មដើរតាមគោលការណ៍មូលដ្ឋាននៃ AI គឺអាចប្រើតែភាពវៃឆ្លាតរបស់វាដើម្បីដឹង និងប្រតិកម្មចំពោះពិភពលោកដែលនៅពីមុខវា។ ម៉ាស៊ីនដែលមានប្រតិកម្មមិនអាចរក្សាទុកអង្គចងចាំបានទេ ហើយជាលទ្ធផលមិនអាចពឹងផ្អែកលើបទពិសោធកន្លងមក ដើម្បីជូនដំណឹងដល់ការសម្រេចចិត្តក្នុងពេលវេលាជាក់ស្តែង។ ការយល់ឃើញពិភពលោកដោយផ្ទាល់មានន័យថា ម៉ាស៊ីនដែលមានប្រតិកម្មត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីបំពេញភារកិច្ចឯកទេសមួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ។ ការបង្រួមទស្សនៈពិភពលោករបស់ម៉ាស៊ីនដែលមានប្រតិកម្មដោយចេតនា មិនមែនជាវិធានការកាត់បន្ថយការចំណាយណាមួយឡើយ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញមានន័យថា AI ប្រភេទនេះនឹងកាន់តែគួរឱ្យទុកចិត្ត និងអាចទុកចិត្តបាន។ ទោះបី ជាមានកម្រិតក្នុងវិសាលភាព និងមិនអាចកែប្រែបានយ៉ាងងាយក៏ដោយ បញ្ញាសិប្បនិមិត្តរបស់ម៉ាស៊ីនដែលមានប្រតិកម្មអាចទទួលបានកម្រិតនៃភាពស្មុគស្មាញ និងផ្តល់នូវភាពជឿជាក់នៅពេលបង្កើតដើម្បីបំពេញកិច្ចការដែលអាចធ្វើម្តងទៀតបាន។

២. អង្គចងចាំមានកំណត់ Limited Memory :
បញ្ញាសិប្បនិមិត្តនៃការចងចាំមានកំណត់ មានសមត្ថភាពក្នុងការរក្សាទុកទិន្នន័យ និងការព្យាករណ៍ពីមុននៅពេលប្រមូលព័ត៌មាន និងថ្លឹងថ្លែងការសម្រេចចិត្តដែលមានសក្តានុពល ជាសំខាន់ការសម្លឹងមើលទៅអតីតកាលសម្រាប់តម្រុយអំពីអ្វីដែលអាចនឹងកើតឡើងបន្ទាប់ទៀត។ បញ្ញាសិប្បនិមិត្តនៃការចងចាំមានកម្រិត គឺស្មុគស្មាញជាង ហើយបង្ហាញពីលទ្ធភាពច្រើនជាងម៉ាស៊ីនដែលមានប្រតិកម្ម។ នៅពេលប្រើប្រាស់អង្គចងចាំមានកំណត់ AI ក្នុងការរៀនម៉ាស៊ីន ជំហានប្រាំមួយត្រូវតែអនុវត្តតាម៖ បង្កើតទិន្នន័យបណ្តុះបណ្តាល បង្កើតគំរូរៀនម៉ាស៊ីន គំរូត្រូវតែអាចធ្វើការទស្សន៍ទាយ គំរូត្រូវតែអាចទទួលបានមតិកែលម្អពីមនុស្ស ឬបរិស្ថាន។ មតិកែលម្អត្រូវតែរក្សាទុកជាទិន្នន័យ ហើយជំហានទាំងនេះត្រូវតែបញ្ជាក់ឡើងវិញជាវដ្ត។

៣. ទ្រឹស្តីនៃចិត្ត Theory of Mind :
ទ្រឹស្តីនៃចិត្តគឺគ្រាន់តែជាទ្រឹស្តី។ យើងមិនទាន់សម្រេចបាននូវសមត្ថភាពបច្ចេកវិទ្យា និងវិទ្យាសាស្រ្តដែលចាំបាច់ដើម្បីឈានទៅដល់កម្រិតបន្ទាប់នៃបញ្ញាសិប្បនិម្មិតនេះនៅឡើយទេ។ គោលគំនិត គឺផ្អែកលើមូលដ្ឋានផ្លូវចិត្តនៃការយល់ដឹងថាភាវៈមានជីវិតផ្សេងទៀតមានគំនិត និងអារម្មណ៍ដែលជះឥទ្ធិពលដល់អាកប្បកិរិយារបស់ខ្លួនឯង។ នៅក្នុងលក្ខខណ្ឌនៃម៉ាស៊ីន AI នេះមានន័យថា AI អាចយល់ពីអារម្មណ៍របស់មនុស្ស សត្វ និងម៉ាស៊ីនផ្សេងទៀត ហើយធ្វើការសម្រេចចិត្តតាមរយៈការឆ្លុះបញ្ចាំង និងការប្តេជ្ញាចិត្តដោយខ្លួនឯង ហើយបន្ទាប់មកនឹងប្រើប្រាស់ព័ត៌មាននោះដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯង។ សំខាន់ម៉ាស៊ីនត្រូវតែអាចចាប់យក និងដំណើរការគំនិតនៃ “ចិត្ត” ការប្រែប្រួលនៃអារម្មណ៍ក្នុងការសម្រេចចិត្ត និងគំនិតផ្លូវចិត្តផ្សេងទៀតក្នុងពេលវេលាជាក់ស្តែង បង្កើតទំនាក់ទំនងពីរផ្លូវរវាងមនុស្ស និងបញ្ញាសិប្បនិម្មិត។

៤. ការយល់ដឹងដោយខ្លួនឯង Self-Awareness :
នៅពេលដែលការយល់ដឹងដោយខ្លួនឯងអាចត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅក្នុងបញ្ញាសិប្បនិម្មិត នៅពេលពេលអនាគត ជំហានចុងក្រោយសម្រាប់ AI គឺដឹងខ្លួនឯង។ បញ្ញាសិប្បនិមិត្តប្រភេទនេះមានមនសិការកម្រិតមនុស្ស និងយល់ពីអាទិភាពរបស់វានៅក្នុងពិភពលោក ក៏ដូចជាវត្តមាន និងស្ថានភាពអារម្មណ៍របស់អ្នកដទៃ។ ការយល់ដឹងដោយខ្លួនឯងនៅក្នុងបញ្ញាសិប្បនិមិត្ត ពឹងផ្អែកទាំងលើការស្រាវជ្រាវរបស់មនុស្ស ការយល់ដឹងអំពីមូលដ្ឋាននៃស្មារតី ហើយបន្ទាប់មករៀនពីរបៀបចម្លងវា ដូច្នេះវាអាចត្រូវបានបង្កើតជាម៉ាស៊ីន។

តើ AI ត្រូវបានប្រើប្រាស់យ៉ាងដូចម្តេច?
ខណៈពេលកំពុងថ្លែងទៅកាន់មនុស្សជាច្រើននៅឯ Japan AI Experience ក្នុងឆ្នាំ ២០១៧ នាយកប្រតិបត្តិ Data Robot លោក Jeremy Achin បានចាប់ផ្តើមសុន្ទរកថារបស់គាត់ដោយផ្តល់នូវនិយមន័យដូចខាងក្រោមនៃរបៀបដែល AI ត្រូវបានប្រើប្រាស់សព្វថ្ងៃនេះ៖
AI គឺជាប្រព័ន្ធកុំព្យូទ័រដែលអាចបំពេញការងារដែលជាធម្មតាទាមទារភាពឆ្លាតវៃរបស់ មនុស្ស… ប្រព័ន្ធបញ្ញាសិប្បនិមិត្តទាំងនេះច្រើនត្រូវបានដំណើរការដោយការរៀនម៉ាស៊ីន (Machine learning) ដែលមួយចំនួនត្រូវបានដំណើរការដោយការរៀនជ្រៅជ្រះ (deep learning) ហើយខ្លះទៀតដំណើរការដោយអ្វីដែលគួរឱ្យធុញទ្រាន់ដូចជាច្បាប់ជាដើម។ បញ្ញាសិប្បនិមិត្ត AI ត្រូវបានយកទៅប្រើក្នុងវិស័យជាច្រើនដូចជា យានយន្ត ជំនួញ ការអប់រំ ហិរញ្ញវត្ថុ សុខាភិបាល អភិបាលកិច្ច រោងចក្រ និងហ្គេម។

អត្ថបទដកស្រង់ និងបកប្រែចេញពីគេហទំព័រ៖
– https://builtin.com/artificial-intelligence
– https://leverageedu.com/blog/applications-of-artificial-intelligence/